Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΡΟΚ ΑΠΟ ΤΟ 60 ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ
Ελληνική Ρόκ Μουσική και το Ελληνικό ρόκ
Η πορεια της Ελληνικης Ροκ Μουσικης απο τη δεκαετια του 60 εως σημερα
Η Ελλάδα έχει τη δική της ιστορία στην ποπ και ροκ μουσική. Ξεκινώντας από τις αρχές της δεκαετίας του 60, ο Νίκος Μαστοράκης ηταν ενας απο τους πρωτοπορους που στηριξε την ποπ και ροκ μουσική με το ραδιοφωνικό προγραμμα "Λεωφορειο η Μελωδία" με συναυλίες ελληνικής ροκ κλπ. Την ιδια εποχή πολλά γκρουπ αρχιζουν να εμφανίζονται κυρίως στην Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Το μεγαλύτερο γεγονός εκείνης της εποχης ηταν τα μουσικά πρωινά που διοργανώνονταν καθε Κυριακή σε διάφορα συνοικιακά Σινεμά. Ηταν η εποχή που καθε γειτονιά ειχε και το συγκροτημά της. Θρυλικά θα μεινουν τα μουσικά πρωινά του Κίμωνα Αρέτα στη Τερψιθέα του Πειραιά καθώς και άλλων παρουσιαστών που συνέχιζαν την παρουσίαση ταλέντων οπως ο Γιώργος Οικονομίδης, ο Όμηρος Αθηναίος κλπ.
Στα τελη του 50 και το 60 τα πάρτυ ήταν στο πρόγραμμα καθε Σαββατόβραδο σε γειτονιές και συνοικίες του Πειραια, Αθήνας και αλλων πόλεων της Ελλάδας. Η νεολαία χόρευε στους ρυθμούς του Τσα Τσα, Χαλυ Γκαλυ, Χουλα Χουπ, Ροκ εντ Ρολ, της Μποσανόβας και του Μπλουζ ενώ απο τα Πικ Απ επαιζαν τη μουσική και τα τραγούδια του Πωλ Ανκα, του Πρίσλευ, των Πλάττερς και πολλά απο τα Ελληνικά και Ιταλικά χίτ της εποχής. Τα πάρτυ και τα μουσικά πρωινά καθώς και οι πειρατικοί ραδιοσταθμοί (άλλη μόδα αυτής της εποχης) θα μείνουν για πάντα μια γλυκιά ανάμνηση σε ολους οσους ειναι απο 50 και πανω.
Στη χρυσή δεκαετία το 60 κάνουν την εμφάνιση τους τα περισσότερα ελληνικά συγκροτήματα μοντέρνας μουσικής. Το 62 δημιουργούνται οι Φόρμινξ με τον Βαγγέλη Παπαθανασίου που αργότερα με τον Ντέμη Ρούσο , Λουκα Σιδερά και τον Αργύρη Κουλούρη, θα κάνουν μια θρυλική καριέρα στη Γαλλια και στην Ευρώπη με το γκρουπ τα παιδια της Αφροδίτης στη δεκαετία το 70, και αργότερα μια διεθνή προσωπικη καριέρα ο Βαγγέλης Παπαθανασίου (Οσκαρ μουσικής για το Τσάριοτς οφ Φάιαρ "Chariots of Fire) και ο Ντέμης Ρούσσος. Αξέχαστο θα μείνη το τραγουδι των Φορμινξ Τζερόνυμο Γιάνκα που λανσάρησε το χορο Γιανκα στα ελληνικά πάρτυ. Ανάμεσα στα αξιολογότερα συγκροτήματα της ιδιας εποχής ηταν οι Αιντολς με διασκευές στα Ελληνικά διεθνών χιτς οπως το Ξαφνικά μ'αγαπας (Suddenly You Love Me των Tremeloes), οι Ολύμπιανς (Olympians) με τον Πασχάλη με αξέχαστα τραγόυδια οπως το Σχολειο, ο Τρόπος, το Κοριτσι του Μαι (Venus των Shocking Blue) τον Αλέξη κ.α., οι MGC με τον Δ. Πολύφημο που μπορούν να θεωρηθούν ως οι χαρντ Ροκάδες της εποχής, ο Λάκης Τζορντανέλη και οι Τσινκουέτι με επιτυχία το Κοριτσι του φίλου μου, (διακευη του Ιταλικού Λα ντοννα ντι ουν αμιγκο μιο), οι Μπλου Μπέρντς (Blue Birds) με το Γιώργο Πετρίδη, οι Αρίωνες , οι Ντράγκονς με τον Λάκη Παπαδόπουλο. Οι Τσάρμς (the Charms), με τον Μαικ Ροζάκη, ειναι ισως το πιό διάσημότερο γκρουπ αυτης της εποχης με αξεχαστα τραγούδια οπως ο Διωγμός, Τρεμει η καρδιά μου (διασκευη του Ιταλικου Κουορε Ματο -Cuore Matto- του Little Tony ),Τρελοκόριτσο ((Σαιμον Σεις, Simple Simon says των 1910 Fruitgum Company ) και με διακρίσεις στο φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, ενω οι Βόρειοι στη Θεσσαλονίκη δημιουργουν επιτυχία με το Τζίνη αλλη μια Ιταλικη διασκευη (Κατσινι). Οι Πλευ Μπους (Play Boys) και οι Σάουντς (the Sounds) με τον Τάκη Αντωνιάδη που κάνουν επιτυχία το Ιταλικό "στα σερα μι μπουτο" (stasera mi butto) του Ροκυ Ρομπερτς διασκευασμένο στα ελληνικά "αποψε σε θέλω". Ο Κώστας Τουρνάς κανει την εμφάνιση του με τους Τηνέιτζερς (Teenagers) το 65 ενω το 66 δημιουργούνται οι Βίκινγκς (Vikings) με το Ντέμη Ρούσσο. Εδω θα πρέπει να πουμε οτι στη Δεκαετια του 60 το Ιταλικο τραγουδι ηταν της μοδας πριν ακομα η Εγγλέζικη ποπ και ροκ μουσικη γινει αρκετα γνωστη. Αξεχαστα θα μεινουν τα τραγουδια του Σερτζιο Εντρίγκο, Μελαγχολια και Τερεζα που τραγουδησε στα Ελληνικα, καθως και το α Καζα ντι Ρενε (Α casa di Irene) του Νικο Φιντενκο,τα τραγουδια του Αλμπάνο, της Ριτας Παβόνε και πολλων αλλων Ιταλων της ελαφρας μουσικης. Την ιδια επιτυχια εκείνη την εποχη γνώρισαν και τα Γαλλικα τραγούδια και τραγουδιστές οπως ο Ανταμό , η Συλβί Βαρτάν, Ο Κριστόφ, ο Τζώννη Χαλιντεη κ.α. Ειναι γεγονός οτι τα περισσοτερα τραγούδια και στυλ των Ελληνικών γκρουπς εκεινης της εποχης επηρεάστηκαν την Ιταλική κυρίως μουσική.
Φυσικά η Αγγλική ποπ και Ροκ πρωτοστάτησαν και επηρέασαν την μετα Τσαρμς, Olympians και Αιντολς (Idols) εποχη και το ελληνικο ροκ, καθώς και το Αμερικάνικο ροκ του νοτου, Λυναρντ Σκυναρντ, Τεν Γιαρς Αφτερ ,Τζανις Τσόπλιν και γενικά ολων οσων πρωτοστάτησαν στα Φεστιβάλ του Γούντστοκ και του Μοντερέυ. Ειχα προσωπικά τη τύχη να δω την πρεμιέρα του Γούντστοκ οπου παρεβρέθηκε και ο Μαικλ Γουώντλευ, στο σινεμα Παλλας στην Αθηνα αν θυμαμε καλα, με ολη τη παρέα απο Κορυδαλλό και Νίκαια εν μέσω Χούντας το 70-71 περίπου. Ηδη ο Χέντριξ δεν ηταν πια μαζί μας και οταν εμφανίστηκε στην οθόνη με το Παρπλ Χεηζ δεκάδες αναπτηρες και σπιρτα αναψαν σαν φορος τιμής στο μεγάλο αυτό μουσικο. Λιγα χρόνια αργοτερα το 73 αυτη η ιδια παρέα που προανέφερα ηταν απο τους πρώτους και στα γεγονότα της Νομικης και στο Πολυτεχνείο λιγους μηνες μετά. Κανω αυτή την παρένθεση για οσους εχουν την εντύπωση οτι οι Ελληνες Ροκάδες ηταν απολίτικοι στην εποχή της χουντας και μετά.
Η δεκαετία το 70 συμαδέυεται απο μεγάλες αλαγές. Η χούντα και οι λογοκρισία δεν μπόρεσε να σταματήση την εξέλιξη της ελληνικής ροκ μουσικής. Παρα το γεγονός οτι κάθε βράδι μας τρέχαν στα τμήματα οι μας απέβαλαν απο τα γυμνάσια για τα μακριά μαλιά η το μούσι, η Ελληνική νοεολια ακολουθησε το δικό της δρόμο και στη πολιτική και στη κουλτούρα γενικά. Επηρεασμένοι απο το φεστιβάλ του Γούντστοκ, τη μουσική του Τζίμη Χέντριξ, των Σαντάνα , των Χού και των Ντορς πολλά νέα συγκροτήματα δημιουργούνται με νεο στυλ εμφάνισης, με κυρίαρχο το μακρυ μαλι και με νέους ηχους στη κιθάρα κυρίως. Τότε δημιουργούνται οι Σώκρατες (Socrates drunk the Conium) με τον καλύτερο ισως κιθαρίστα στην Ελλάδα το Νίκο το Σπάθα και μεγαλύτερη τους επιτυχια το Σταρβέισον (starvation), οι Πελόμα Μποκιού με τον αξέχαστο Βλάσση Μπονάτσο και την επιτυχία τους ο Γαρύφαλος , ο Εξαδάκτυλος του Πουλικάκου, τα Μπουρμπούλια, ο Αγάπανθος, ο Νοστράδαμος με τη Δέσποινα Γλέζου, οι Πολλ με επιτυχια τους το "ηλιε μου ηλιε μου" , τα Ανάκαρα, η Σπυριδούλα, οι Πρόκες και αλλοι πολλοί. Την ίδια εποχή ομως, αυτός που παντρέυη το ροκ με την παράδοση ειναι ο Διονύσης ο Σαβόπουλος με αποθέωση το Μπάλλο. Πολλά τραγούδια του πέρασαν ανύποπτα απο τη χουντική λογοκρισία οπως η Ελσα (που υπονοη την ΕΣΑ), οι Δημοσθένους λόγοι, το Κιλελέρ κ.α.
Η πορεία της ελληνικής μουσικής ροκ συνεχίστηκε αργότερα με τους Φατμε, το Τζιμη Πανουση, το καλό μου φίλο και συμαθητή Γιάννη Γιοκαρίνη που ξεκίνησε με τους 2000 (κάποτε παίζαμε μαζι στα μουσικά πρωινά της Νίκαιας και του Κορυδαλλού). Στο σημείο αυτο θέλω να τονίσω οτι πολλοί αξιόλογοι μουσικοί της ροκ ειναι παιδιά της Νίκαιας οπως ο Γιοκαρίνης, ο Χρυστόφορος ο Κροκίδης (ένας απο τους καλίτερους κιθαριστες που ειχε ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου, ο Λεωνίδας Αλαχαδάμης ντράμμερ του Εξαδάκτυλου, Ο Γιώργος ο Μεταλληνός τρομερός ντράμμερ που κάποτε φτιαξαμε το συγκρότημα Ει Μπι Σι(ABC) και αλλοι.
Μετα την μεταπολίτευση η Ελληνική ροκ συνεχίστηκε περνώντας απο μια σύντομη διακοπή λόγω πολιτικού τραγουδιου και της εποχης του αντάρτικου. Ειναι η εποχη που εμφανίζεται ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου, ο οποιος ξεκίνόντας από ένα διαφορετικό μουσικό υπόβαθρο (το πολιτικο τραγούδι) έγινε ισως ο κυριώτερος εκφραστης της ροκ μπαλάντας στην Ελλάδα. Οι ροκ μπαλάντες του τραγουδιώνται ακόμα απο τις νεότερες γενιές οπως ο Κουρσάρος, Σ'άκολουθω , Ελλάς κ.α. Δυο τραγουδοποιοί που εφυγαν νωρίς ηταν ο Παύλος Σιδηρόπουλος και ο Νικόλας ο Ασημος. Ακολουθώντας το ρυθμό της εποχής το 80-90 εμφανίζονται ο Κώστας Τουρνάς, ο Ρακιτζής με σοφτ ποπ τραγούδια και τα Ημισκούμπρια που δένουν τη ραπ με τον Ελληνικό στίχο. Η νεα χιλιετία δεν έφερε και τίποτα το αξιόλογο στη Ροκ μουσικη σκηνή οπως αλλωστε συμβαίνη και παγκόσμια, καθώς οι εταιρίες αρκούνται σε κοσερβαρισμένη μουσικη και εφήμερα ταλέντα που αναδυκνειωνται απο λαμπερά σωου οπως το Εξ Φάκτορ ειδικά στην Αμερική και τη Βρετανία.
Και ας το πουμε ξεκάθαρα συγκροτήματα και μουσικοί οπως οι Μπητλς, οι Στόουνς, οι Πινκ Φλουντ, οι Κρημ, οι Κουην, Ο Τζιμη Χέντριξ, οι Σαντάνα, ο Ερικ Κλάπτον ισως ξαναεμφανιστούν πάλι μετά 100 χρόνια, ισως και οχι! Το ιδιο ισχύει και για την Ελλάδα , ιερα τερατα οπως ο Σαβόπουλος , Χατζιδάκης, Θεωδοράκης, Παπαθανασίου θα περάσουν πολλα χρόνια για να εμφανιστούν παλι. Δεν σημαίνει οτι δεν υπάρχουν πια μεγάλα ταλέντα, απλα το σταρ συστημα της σωου μπίζνες, η παγκοσμιοποίηση, και αλλοι παράγοντες, τους εχει καταδικάση στην ανωνυμια. Τελειώνοντας θα ηθελα να πω οτι εχω την τύχη καθε πρωτοχρονιά να παραβρίσκομαι σε ενα μικρό πάρτυ που οργανώνει ο Ερικ Κλάπτον με τους φίλους του (Γκαρυ Μπρούκ (απο τους Προκολ Χαρουμ) Ρινγκο Σταρ (Beatles), Πητ Ταουνσεντ (the Who)και αλλους πολλούς διαβάστε λεπτομέρειες στα Αγγλικά εδω. Στην εκδήλωση αυτη δεν θα βρης πια χεβυ ροκάδες , Mods η Rockers, αντίθετα καλοντυμένους 50 νταρηδες και 60 ντάρηδες με της οικογένειες τους που ομως πριν 30-40 χρόνια ηταν τα παιδιά του 68, παιδια του αντιπολεμικου κινηματος για το Βιετναμ, παιδιά των Λουλουδιων κλπ. Βλέπεις ολα αλλάζουν και γερνουν καποια μέρα.
Η πορεια της Ελληνικης Ροκ Μουσικης απο τη δεκαετια του 60 εως σημερα
Η Ελλάδα έχει τη δική της ιστορία στην ποπ και ροκ μουσική. Ξεκινώντας από τις αρχές της δεκαετίας του 60, ο Νίκος Μαστοράκης ηταν ενας απο τους πρωτοπορους που στηριξε την ποπ και ροκ μουσική με το ραδιοφωνικό προγραμμα "Λεωφορειο η Μελωδία" με συναυλίες ελληνικής ροκ κλπ. Την ιδια εποχή πολλά γκρουπ αρχιζουν να εμφανίζονται κυρίως στην Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Το μεγαλύτερο γεγονός εκείνης της εποχης ηταν τα μουσικά πρωινά που διοργανώνονταν καθε Κυριακή σε διάφορα συνοικιακά Σινεμά. Ηταν η εποχή που καθε γειτονιά ειχε και το συγκροτημά της. Θρυλικά θα μεινουν τα μουσικά πρωινά του Κίμωνα Αρέτα στη Τερψιθέα του Πειραιά καθώς και άλλων παρουσιαστών που συνέχιζαν την παρουσίαση ταλέντων οπως ο Γιώργος Οικονομίδης, ο Όμηρος Αθηναίος κλπ.
Στα τελη του 50 και το 60 τα πάρτυ ήταν στο πρόγραμμα καθε Σαββατόβραδο σε γειτονιές και συνοικίες του Πειραια, Αθήνας και αλλων πόλεων της Ελλάδας. Η νεολαία χόρευε στους ρυθμούς του Τσα Τσα, Χαλυ Γκαλυ, Χουλα Χουπ, Ροκ εντ Ρολ, της Μποσανόβας και του Μπλουζ ενώ απο τα Πικ Απ επαιζαν τη μουσική και τα τραγούδια του Πωλ Ανκα, του Πρίσλευ, των Πλάττερς και πολλά απο τα Ελληνικά και Ιταλικά χίτ της εποχής. Τα πάρτυ και τα μουσικά πρωινά καθώς και οι πειρατικοί ραδιοσταθμοί (άλλη μόδα αυτής της εποχης) θα μείνουν για πάντα μια γλυκιά ανάμνηση σε ολους οσους ειναι απο 50 και πανω.
Στη χρυσή δεκαετία το 60 κάνουν την εμφάνιση τους τα περισσότερα ελληνικά συγκροτήματα μοντέρνας μουσικής. Το 62 δημιουργούνται οι Φόρμινξ με τον Βαγγέλη Παπαθανασίου που αργότερα με τον Ντέμη Ρούσο , Λουκα Σιδερά και τον Αργύρη Κουλούρη, θα κάνουν μια θρυλική καριέρα στη Γαλλια και στην Ευρώπη με το γκρουπ τα παιδια της Αφροδίτης στη δεκαετία το 70, και αργότερα μια διεθνή προσωπικη καριέρα ο Βαγγέλης Παπαθανασίου (Οσκαρ μουσικής για το Τσάριοτς οφ Φάιαρ "Chariots of Fire) και ο Ντέμης Ρούσσος. Αξέχαστο θα μείνη το τραγουδι των Φορμινξ Τζερόνυμο Γιάνκα που λανσάρησε το χορο Γιανκα στα ελληνικά πάρτυ. Ανάμεσα στα αξιολογότερα συγκροτήματα της ιδιας εποχής ηταν οι Αιντολς με διασκευές στα Ελληνικά διεθνών χιτς οπως το Ξαφνικά μ'αγαπας (Suddenly You Love Me των Tremeloes), οι Ολύμπιανς (Olympians) με τον Πασχάλη με αξέχαστα τραγόυδια οπως το Σχολειο, ο Τρόπος, το Κοριτσι του Μαι (Venus των Shocking Blue) τον Αλέξη κ.α., οι MGC με τον Δ. Πολύφημο που μπορούν να θεωρηθούν ως οι χαρντ Ροκάδες της εποχής, ο Λάκης Τζορντανέλη και οι Τσινκουέτι με επιτυχία το Κοριτσι του φίλου μου, (διακευη του Ιταλικού Λα ντοννα ντι ουν αμιγκο μιο), οι Μπλου Μπέρντς (Blue Birds) με το Γιώργο Πετρίδη, οι Αρίωνες , οι Ντράγκονς με τον Λάκη Παπαδόπουλο. Οι Τσάρμς (the Charms), με τον Μαικ Ροζάκη, ειναι ισως το πιό διάσημότερο γκρουπ αυτης της εποχης με αξεχαστα τραγούδια οπως ο Διωγμός, Τρεμει η καρδιά μου (διασκευη του Ιταλικου Κουορε Ματο -Cuore Matto- του Little Tony ),Τρελοκόριτσο ((Σαιμον Σεις, Simple Simon says των 1910 Fruitgum Company ) και με διακρίσεις στο φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, ενω οι Βόρειοι στη Θεσσαλονίκη δημιουργουν επιτυχία με το Τζίνη αλλη μια Ιταλικη διασκευη (Κατσινι). Οι Πλευ Μπους (Play Boys) και οι Σάουντς (the Sounds) με τον Τάκη Αντωνιάδη που κάνουν επιτυχία το Ιταλικό "στα σερα μι μπουτο" (stasera mi butto) του Ροκυ Ρομπερτς διασκευασμένο στα ελληνικά "αποψε σε θέλω". Ο Κώστας Τουρνάς κανει την εμφάνιση του με τους Τηνέιτζερς (Teenagers) το 65 ενω το 66 δημιουργούνται οι Βίκινγκς (Vikings) με το Ντέμη Ρούσσο. Εδω θα πρέπει να πουμε οτι στη Δεκαετια του 60 το Ιταλικο τραγουδι ηταν της μοδας πριν ακομα η Εγγλέζικη ποπ και ροκ μουσικη γινει αρκετα γνωστη. Αξεχαστα θα μεινουν τα τραγουδια του Σερτζιο Εντρίγκο, Μελαγχολια και Τερεζα που τραγουδησε στα Ελληνικα, καθως και το α Καζα ντι Ρενε (Α casa di Irene) του Νικο Φιντενκο,τα τραγουδια του Αλμπάνο, της Ριτας Παβόνε και πολλων αλλων Ιταλων της ελαφρας μουσικης. Την ιδια επιτυχια εκείνη την εποχη γνώρισαν και τα Γαλλικα τραγούδια και τραγουδιστές οπως ο Ανταμό , η Συλβί Βαρτάν, Ο Κριστόφ, ο Τζώννη Χαλιντεη κ.α. Ειναι γεγονός οτι τα περισσοτερα τραγούδια και στυλ των Ελληνικών γκρουπς εκεινης της εποχης επηρεάστηκαν την Ιταλική κυρίως μουσική.
Φυσικά η Αγγλική ποπ και Ροκ πρωτοστάτησαν και επηρέασαν την μετα Τσαρμς, Olympians και Αιντολς (Idols) εποχη και το ελληνικο ροκ, καθώς και το Αμερικάνικο ροκ του νοτου, Λυναρντ Σκυναρντ, Τεν Γιαρς Αφτερ ,Τζανις Τσόπλιν και γενικά ολων οσων πρωτοστάτησαν στα Φεστιβάλ του Γούντστοκ και του Μοντερέυ. Ειχα προσωπικά τη τύχη να δω την πρεμιέρα του Γούντστοκ οπου παρεβρέθηκε και ο Μαικλ Γουώντλευ, στο σινεμα Παλλας στην Αθηνα αν θυμαμε καλα, με ολη τη παρέα απο Κορυδαλλό και Νίκαια εν μέσω Χούντας το 70-71 περίπου. Ηδη ο Χέντριξ δεν ηταν πια μαζί μας και οταν εμφανίστηκε στην οθόνη με το Παρπλ Χεηζ δεκάδες αναπτηρες και σπιρτα αναψαν σαν φορος τιμής στο μεγάλο αυτό μουσικο. Λιγα χρόνια αργοτερα το 73 αυτη η ιδια παρέα που προανέφερα ηταν απο τους πρώτους και στα γεγονότα της Νομικης και στο Πολυτεχνείο λιγους μηνες μετά. Κανω αυτή την παρένθεση για οσους εχουν την εντύπωση οτι οι Ελληνες Ροκάδες ηταν απολίτικοι στην εποχή της χουντας και μετά.
Η δεκαετία το 70 συμαδέυεται απο μεγάλες αλαγές. Η χούντα και οι λογοκρισία δεν μπόρεσε να σταματήση την εξέλιξη της ελληνικής ροκ μουσικής. Παρα το γεγονός οτι κάθε βράδι μας τρέχαν στα τμήματα οι μας απέβαλαν απο τα γυμνάσια για τα μακριά μαλιά η το μούσι, η Ελληνική νοεολια ακολουθησε το δικό της δρόμο και στη πολιτική και στη κουλτούρα γενικά. Επηρεασμένοι απο το φεστιβάλ του Γούντστοκ, τη μουσική του Τζίμη Χέντριξ, των Σαντάνα , των Χού και των Ντορς πολλά νέα συγκροτήματα δημιουργούνται με νεο στυλ εμφάνισης, με κυρίαρχο το μακρυ μαλι και με νέους ηχους στη κιθάρα κυρίως. Τότε δημιουργούνται οι Σώκρατες (Socrates drunk the Conium) με τον καλύτερο ισως κιθαρίστα στην Ελλάδα το Νίκο το Σπάθα και μεγαλύτερη τους επιτυχια το Σταρβέισον (starvation), οι Πελόμα Μποκιού με τον αξέχαστο Βλάσση Μπονάτσο και την επιτυχία τους ο Γαρύφαλος , ο Εξαδάκτυλος του Πουλικάκου, τα Μπουρμπούλια, ο Αγάπανθος, ο Νοστράδαμος με τη Δέσποινα Γλέζου, οι Πολλ με επιτυχια τους το "ηλιε μου ηλιε μου" , τα Ανάκαρα, η Σπυριδούλα, οι Πρόκες και αλλοι πολλοί. Την ίδια εποχή ομως, αυτός που παντρέυη το ροκ με την παράδοση ειναι ο Διονύσης ο Σαβόπουλος με αποθέωση το Μπάλλο. Πολλά τραγούδια του πέρασαν ανύποπτα απο τη χουντική λογοκρισία οπως η Ελσα (που υπονοη την ΕΣΑ), οι Δημοσθένους λόγοι, το Κιλελέρ κ.α.
Η πορεία της ελληνικής μουσικής ροκ συνεχίστηκε αργότερα με τους Φατμε, το Τζιμη Πανουση, το καλό μου φίλο και συμαθητή Γιάννη Γιοκαρίνη που ξεκίνησε με τους 2000 (κάποτε παίζαμε μαζι στα μουσικά πρωινά της Νίκαιας και του Κορυδαλλού). Στο σημείο αυτο θέλω να τονίσω οτι πολλοί αξιόλογοι μουσικοί της ροκ ειναι παιδιά της Νίκαιας οπως ο Γιοκαρίνης, ο Χρυστόφορος ο Κροκίδης (ένας απο τους καλίτερους κιθαριστες που ειχε ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου, ο Λεωνίδας Αλαχαδάμης ντράμμερ του Εξαδάκτυλου, Ο Γιώργος ο Μεταλληνός τρομερός ντράμμερ που κάποτε φτιαξαμε το συγκρότημα Ει Μπι Σι(ABC) και αλλοι.
Μετα την μεταπολίτευση η Ελληνική ροκ συνεχίστηκε περνώντας απο μια σύντομη διακοπή λόγω πολιτικού τραγουδιου και της εποχης του αντάρτικου. Ειναι η εποχη που εμφανίζεται ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου, ο οποιος ξεκίνόντας από ένα διαφορετικό μουσικό υπόβαθρο (το πολιτικο τραγούδι) έγινε ισως ο κυριώτερος εκφραστης της ροκ μπαλάντας στην Ελλάδα. Οι ροκ μπαλάντες του τραγουδιώνται ακόμα απο τις νεότερες γενιές οπως ο Κουρσάρος, Σ'άκολουθω , Ελλάς κ.α. Δυο τραγουδοποιοί που εφυγαν νωρίς ηταν ο Παύλος Σιδηρόπουλος και ο Νικόλας ο Ασημος. Ακολουθώντας το ρυθμό της εποχής το 80-90 εμφανίζονται ο Κώστας Τουρνάς, ο Ρακιτζής με σοφτ ποπ τραγούδια και τα Ημισκούμπρια που δένουν τη ραπ με τον Ελληνικό στίχο. Η νεα χιλιετία δεν έφερε και τίποτα το αξιόλογο στη Ροκ μουσικη σκηνή οπως αλλωστε συμβαίνη και παγκόσμια, καθώς οι εταιρίες αρκούνται σε κοσερβαρισμένη μουσικη και εφήμερα ταλέντα που αναδυκνειωνται απο λαμπερά σωου οπως το Εξ Φάκτορ ειδικά στην Αμερική και τη Βρετανία.
Και ας το πουμε ξεκάθαρα συγκροτήματα και μουσικοί οπως οι Μπητλς, οι Στόουνς, οι Πινκ Φλουντ, οι Κρημ, οι Κουην, Ο Τζιμη Χέντριξ, οι Σαντάνα, ο Ερικ Κλάπτον ισως ξαναεμφανιστούν πάλι μετά 100 χρόνια, ισως και οχι! Το ιδιο ισχύει και για την Ελλάδα , ιερα τερατα οπως ο Σαβόπουλος , Χατζιδάκης, Θεωδοράκης, Παπαθανασίου θα περάσουν πολλα χρόνια για να εμφανιστούν παλι. Δεν σημαίνει οτι δεν υπάρχουν πια μεγάλα ταλέντα, απλα το σταρ συστημα της σωου μπίζνες, η παγκοσμιοποίηση, και αλλοι παράγοντες, τους εχει καταδικάση στην ανωνυμια. Τελειώνοντας θα ηθελα να πω οτι εχω την τύχη καθε πρωτοχρονιά να παραβρίσκομαι σε ενα μικρό πάρτυ που οργανώνει ο Ερικ Κλάπτον με τους φίλους του (Γκαρυ Μπρούκ (απο τους Προκολ Χαρουμ) Ρινγκο Σταρ (Beatles), Πητ Ταουνσεντ (the Who)και αλλους πολλούς διαβάστε λεπτομέρειες στα Αγγλικά εδω. Στην εκδήλωση αυτη δεν θα βρης πια χεβυ ροκάδες , Mods η Rockers, αντίθετα καλοντυμένους 50 νταρηδες και 60 ντάρηδες με της οικογένειες τους που ομως πριν 30-40 χρόνια ηταν τα παιδιά του 68, παιδια του αντιπολεμικου κινηματος για το Βιετναμ, παιδιά των Λουλουδιων κλπ. Βλέπεις ολα αλλάζουν και γερνουν καποια μέρα.
